Verslag open British 2018 (geschreven door: Sabum Rory de Vries)

In het weekend van 24 en 25 november reisde een delegatie van Sportschool Tim Kool naar de Open British championships die gehouden werden in Schotland. Vorig jaar was dit toernooi in Engeland, volgend jaar zal het in Wales gehouden worden, in een roulatie systeem. Sportschool Tim Kool was met een coach (Sabum Rory) en acht deelnemers (Sam, Daphne, Kiki, Mitchell, Rens, Nick, Lisa en Daisy) aanwezig. Natuurlijk waren er weer veel ouders mee als vaste trouwe supporters.

De vrijdag was een snelle dag, de groep vloog naar Glasgow en reisde daar aangekomen meteen per taxi door naar het hotel. Binnen 5 minuten stond iedereen al in de rij voor de weging, want zo goed als iedereen had HONGER! De efficiëntie van de rij bij de weging was geen goede voorbode voor de dag erna, want ondanks dat we als tweede of derde groep in de rij stonden, hebben we bijna een uur gewacht. Gelukkig was iedereen op gewicht, en was er tijd voor een relaxte middag / avond, gevolgd door een etentje bij de Italiaan.

De zaterdag van het toernooi begon relaxed, want de junioren en senioren hoefden pas tussen 12:00 en 13:00 in de zaal te zijn. Na een rustig ontbijt, wat boodschappen, ging de hele groep naar de sporthal. Iedereen zou tussen 13:00 en 21:00 aan de beurt zijn, dus het beloofde een lange dag te worden. Bij binnenkomst was de jeugd nog bezig, en moest de zaal nog verbouwd worden voor het middag gedeelte, de eerste vertraging van ruim een uur was dan ook een feit. Rond een uur of 14:30 begon het onderdeel tul.

De senioren waren als eerste aan de beurt, en Daphne en Daisy stonden al te popelen. Alhoewel ze allebei goed liepen, zat er voor beiden niet meer in dan een bronzen medaille. Voor Daphne was dit een bronzen medaille met een goed randje, want haar verlies in de halve finale was zeker dubieus te noemen. Mitchell was als derde aan de beurt, met een zware loting tegen een deelnemer uit Finland. Ondanks een goed gelopen tul wist Mitchell helaas niet voorbij de eerste ronde te komen. Daarna was het de beurt aan de junioren. Nick en Kiki wisten hun eerste ronde niet voorbij te komen tegen een sterke tegenstander, Lisa wist nog twee partijen te winnen. De sterren bij het onderdeel tul waren Rens en Sam, die allebei na sterke voorrondes en het winnen van hun poule bleven steken in de halve finale. Daarmee behaalde de sportschool toch twee bronzen plakken.

In het onderdeel sparring waren de junioren als eerste aan de beurt. Sam zat in een sterke categorie en moest flink aan de bak. Toch wist zij haar poule te winnen, en in een finale die tot golden-point ging aan het langste eind te trekken. De eerste gouden medaille was daarmee binnen. Kiki sparde net zoals Sam erg sterk en versloeg al haar buitenlandse tegenstanders. Een Nederlandse tegenstander was nog net iets te sterk, waardoor Kiki een zilveren medaille wiste te behalen. Rens en Nick wisten allebei een keer te winnen in hun voorrondes, maar waren helaas niet de sterkste in de poule, en haalden daardoor ook geen medaille in dit onderdeel. Lisa was als laatst junior oppermachtig in haar categorie, en won al haar partijen met overmacht. Dit betekende een gouden medaille voor Lisa.

Ergens tussen 21:00 en 22:00 mochten de senioren gaan sparren. Daisy was als eerste aan de beurt, en in een poule met enkele flinke tanks wist Daisy met bekeken sparren een gouden medaille te winnen. Daphne en Mitchell waren daarna aan de beurt, maar dit ging niet zonder moeite. Daphne haar poule was al gestart, waar niemand wat van wist, waardoor ze bijna haar partijen miste. Gelukkig kon ze toch nog een keer sparren, en wist Daphne met een sterke winstpartij een gouden medaille te veroveren. Mitchell zijn categorie was inmiddels 12 keer veranderd, waardoor hij in de eerste ronde direct tegen de uiteindelijke winnaar uitkwam. Helaas geen prijs voor Mitchell. Toen het bijna 22:30 was, en Daphne, Mitchell en Daisy nog een paar mooie handschoenen uitgereikt kregen, konden we het licht aan doen om nog even snel wat te eten bij de mac.

Zondag stond in het teken van de terugreis. Iedereen heeft goed Taekwon-Do laten zien, en kan trots zijn op zijn of haar prestaties, ondanks dat dit niet altijd heeft geleid tot het gewenste resultaat. Bij deze wil ik nogmaals alle ouders bedanken voor het support in niet alleen hun eigen kinderen, maar ook de andere leden. Als sportschool Tim Kool mogen we trots zijn op de groep, en de support die de groep elkaar geeft. Daarmee kan ik afsluiten met de laatste “wist-je-dats”:

• Mitchell de enige is met Open British loser handschoenen 😉
• Daphne wat moeite heeft met het nemen van roltrappen
• Sportschool Tim Kool pro was deze keer wat betreft gewicht. Bijna iedereen zat binnen een marge van 0.5 kg
• Dit de eerste keer was dat Sabum Rory een zaal in liep, en binnen twee tellen weer uit (na ongeveer 500 kinderen op 5 vierkante meter te hebben gezien)
• Daisy een nieuwe variant van Po-Eun heeft bedacht
• Rens als een nieuwe traditie op buitenlandse toernooien weer Monster over zijn broek heem gooide
• Lisa tegenwoordig een echte tullie is geworden
• Kiki eindelijk eens naar een coach heeft geluisterd op een toernooi 😉
• Ennnnnnnnn: alle moeders minimaal 3 varianten van candy crush op hun telefoon hebben, zodat ze kunnen doorspelen als ze in het ene spel geen levens meer hebben??